شنیده ام این روز ها زیاد میخندی!!خوشحالی!خوشبختی!

و عاشقی…

خوشحال باش و آسوده! من اینجا به جات رنج این را میکشم که چرا روزگار به من و تو حتی یک شانس هم نداد! تا خیالم به این خوش باشد که حد اقل اگر مرا روزی جایی دیدی بشناسی! که حد اقل یک بار فقط یک بار مرا دیده باشی!

پس بی من یا با من هر کجا که هستی بخند که به همین خنده هایت زنده ام!